Taaaam!

Tammmm! tak krzyczy Wieczna Radość, gdy tylko plac zabaw pojawi się przed oczami. Nie możemy pominąć żadnej drabinki, huśtawki, piaskownicy.... każda próba obejścia takich atrakcji jest nie lada wyczynem ;) Z jednej strony podoba mi się, że Wieczna Radość uwielbia ruch i że wszędzie Jej pełno, a z drugiej.... nasze place zabaw troszkę mnie przerażają. Mam wrażenie, że część rodziców nie wychodzi na plac zabaw ze swoimi pociechami, a tylko wyprowadza je tam. Żadnej uwagi, zainteresowania, wspólnej zabawy. Żadnej kontroli nad tym, co robią ich dzieci. Sypie piaskiem - trudno, bije inne dziecko - trudno, rozwala czyjeś zabawki - trudno, spada z drabinki - trudno. A przecież nie o to chodzi w byciu z dzieckiem. Nie chodzi mi o to, by ciągle kontrolować swoje dziecko i chodzić za nim krok w krok, ale jakaś reakcja by się czasem przydała. Dlatego z Wieczną Radością wybieramy te mniej uczęszczane place zabaw, tak by móc pobawić się w spokoju a nie tylko ćwiczyć uniki od innych małych rączek.